Hart van Veen verkent een experimentele vorm op de grensgebieden van beeldende kunst, muziek en theater. Charlotte en Karin hebben hun eigen technieken ontwikkeld om hun publiek te laten luisteren met hun tanden. Ze focussen zich momenteel op het maken van locatiegebonden theatrale performances.
Vanuit het idee om tegelijk chocola te proeven en muziek te horen in haar mond, was klassiek geschoold pianiste Karin van der Veen vastbesloten een 'muziekbonbon' te maken. Om dat voor elkaar te krijgen vond ze Charlotte 't Hart, toen nog student aan de interfaculteit ArtScience. Er was een klik en samen ontwikkelden ze de Muziekbonbon; een bonbon met een in epoxy gegoten contactmicrofoontje erin, aan een draad. Als je op de harde kern in de bonbon beet en je oren dicht hield, hoorde je muziek.
Ze begonnen pianomuziek te combineren met verschillende smaken bonbons. lazen steeds meer over de combinatie van smaak en geluid en deden er zelf ook artistiek onderzoek naar. Dat leidde tot een ontmoeting met Charles Spence, een vooraanstaand wetenschapper op het gebied van smaak en geluid. Verscheidene performances en workshops met de bonbons volgden waarbij Hart van Veen steeds meer zelf muziek begon te componeren en ook begon te experimenteren met het opnemen van omgevingsgeluid om dit vervolgens te kunnen integreren in hun composities. Ze stonden op festivals als; Wonderfeel, Festival Classique, Festival de Betovering en Museumnacht Amsterdam.
Vanuit de wens om naast bonbons met ander eten te kunnen werken en zo ook langere voorstellingen te kunnen maken, kwam het idee van klinkende lepels. Dit idee hebben zij voor het eerst uitgetest in september 2016 op Terschelling, hiervoor bouwde Hart van Veen een vijfpersoons theater, zodat het publiek het werk vanuit hun eigen ruimte en concentratie kon ervaren. Zodra de lepel de tanden van het publiek raakt hoorden ze geluiden, terwijl ze iets aten, naar buiten kijkend vanuit de installatie. Dit concept bleek een succes te zijn en hebben zij ook midden in de stad in Alkmaar tijdens het Brug Theater Festival en op het dak van Fort 1881, uitkijkend over de Maasvlakte, getest. Per locatie paste Hart van Veen het soort eten en de compositie aan. Door deze ervaringen kwamen ze tot de conclusie dat zij een installatie willen bouwen voor een locatie in een weids natuurgebied omdat dit het beste past bij de ervaring die ze met het luisteren en proeven willen creëren.