Voor hun nieuwe werk werd Hart van Veen geïnspireerd door de glazen celwanden van kiezelwieren: ‘frustules’. Als je Terschelling onder de microscoop bekijkt vind je tussen de zandkorrels prachtige complexe vormen; het zijn minuscule huizen van glas bewoond door een ééncellige alg. Het glas beschermt hen en laat zonlicht op hun bladgroenkorrels vallen. De kiezelwieren zijn onmisbaar voor de zuurstofproductie en leveren ongeveer de helft van de primaire voedselproductie in de zee. Een groep Frustules bevindt zich ergens op het strand en vormt daar samen met het publiek een kunstzinnig ecosysteem. Kun je ervaren hoe het is om een kiezelwier te zijn?
Charlotte ’t Hart & Karin van der Veen: concept en uitvoering, Anne Smeets: dramaturgische bijdrage, Juliane Arriens: productie assistentie, Gert Bullée: glasblazer, Jan Arie Broersma: ontwerptechnische ondersteuning, vrijwilligers van de Waddenvereniging: publieksbegeleiding.
dank aan:
